De egotrippers komen er aan
Door Ton Verlind
Als we het onderzoeksbureau Motivaction moeten geloven ( en dat doe ik) hebben we van de kinderen die na 1986 zijn geboren een narcistische generatie gemaakt. Behalve tevredenheid met zichzelf, het beleven van de vreugde van het leven en het uitgeven van geld zijn er niet veel hogere idealen. Het is die jongelui niet te verwijten. Ze zijn zo opgevoed door hun tweeverdienende ouders, die geen zin hebben om grenzen te stellen op de schaarse momenten dat ze voor hun kroost beschikbaar zijn, hoewel zoontjes en dochters juist wel behoefte hebben aan dat ouderlijke gezag.
Tijdbom
Sommige kranten omschrijven dit door Motivaction blootgelegde probleem als een “sociale tijdbom”. Het is opvallend, dat de publieke omroep alles op alles zet om meer greep te krijgen op deze jongeren en daarvoor soms de oudere generatie die wel verantwoordelijkheid neemt desavoueert. Ik ben er nooit zo’n voorstander van geweest om op televisie de ouderen te verlaten teneinde de jongeren te contenteren. Niet dat ik niet zou weten hoe je ze moet boeien. Dat is een kwestie van actiefilms, met de botte bijl grenzen overschrijden, thrill seeking programma’s maken, waarin geen grens heilig is: kortom sex, drugs and rock’n roll. Hoe bonter, des te meer ze willen kijken. Maar daar had ik in mijn tijd bij de KRO geen zin in en ik hoop, dat voor de directies na mij hetzelfde geldt.
Niet meebuigen
We moeten onze oren niet teveel laten hangen naar Nederlanders die uitsluitend met hun eigen ego bezig zijn en geen enkele maatschappelijke verantwoordelijkheid voelen. Het zal ons ook later niet in dank worden afgenomen, dat we meebogen met de grenzelozen, die eigenlijk snakken naar het stellen van grenzen. Daarvoor in de plaats pleit ik voor een herwaardering van Nederlanders die op alle mogelijke fronten wel hun verantwoordelijkheid nemen. Die sportverenigingen runnen,gaan stemmen, aan vrijwilligerswerk doen, gewoon naar de ledenbijeenkomsten van de Rabobank en politieke partijen komen en die hun betrokkenheid tonen door lid te zijn van een omroeporganisatie en zo invloed proberen uit te oefenen op de relevantie van het radio- en televisieaanbod.
Stoppen met beledigen
Laten we ermee ophouden die mensen voortdurend te beledigen. Want dat doen we door “jong” steeds vaker als maat te nemen voor (zender)profilering en door de paar miljoen Nederlanders die nog wel lid zijn van een omroeporganisatie aan te praten dat ze de verkeerde keuze maken door niet voor het arrogante, bureaucratische Britse BBC-model te zijn. Het zal nooit lukken om de generatie nix te contenteren en tegen de tijd dat we daarachter zijn hebben we zoveel 50-plussers beledigd, dat die inmiddels gefrustreerd de omroepen de rug hebben toegekeerd.
Minder 'Try before you die', meer 'Andere Tijden'
Liever zou ik zien, dat de publieke omroep definieert welke maatschappelijke rol ze wil spelen: verbinden van de generaties bijvoorbeeld, in plaats van het scheiden, het geven van goede journalistieke informatie over onderwerpen die ons leven direct raken, ramen en deuren naar de samenleving ver open . Bij voorkeur gerealiseerd door omroeporganisaties die werkelijk geworteld zijn in de samenleving. Ik weet wel dat daar achter de schermen hard aan gewerkt wordt, maar het duurt lang voordat de resultaten zichtbaar worden en ik ben bang dat het momentum verstrijkt. Dit is dus een pleidooi voor een forse opwaardering van landgenoten die bereid zijn verantwoordelijkheid te nemen. Dat zijn de mensen waaraan de publieke omroep een boodschap moet hebben. In gewone mensentaal betekent het dus minder “Try before you die” en meer “Andere Tijden”.
Ton Verlind is media-specialist
Deze column is eerder verschenen op de weblog van Ton Verlind, die u hier>> kunt vinden.
Reacties
Pia van der Molen | 07-12-2009 om 12:51 uur
De column van Ton Verlind is mij uit het hart gegrepen: verantwoordelijkheid nemen, grenzen stellen, niet meebuigen met de grenzenlozen. een geweldige opdracht!
Reageren
U kunt geen reacties meer plaatsen op dit artikel.
